De week na de Dam tot Damloop heb ik weer lekker getraind. Morgen staat er een lange run op het programma en ga ik het definitieve besluit nemen of ik de marathon van Amsterdam zal gaan lopen! Maar laten we eerst nog even terugkijken op deze week.
Maandag stond twee keer 3 km in N3 (voor mij tempo 5.40/5.50 min/km) op het programma. Het schema heb ik echter al een tijdje terug losgelaten. De snelheden kan ik na mijn knie-incidentje even niet meer halen. Zal vast wel weer komen, maar nu dus niet. Op dit moment train ik voornamelijk de lange afstand. Aangezien ik de dag ervoor de Dam tot Dam had gelopen, wilde ik een niet te lang rondje doen. Het werd uiteindelijk 5 km. En dat was voor deze dag mans zat. M’n vriend wilde wel mee op de fiets, kon hij na de Dam tot Damloop ook de spieren een beetje los fietsen. Wel zo gezellig om samen te gaan, dus een rondje uitgekozen waar je ook gemakkelijk kunt fietsen. Het was pittig. Ik merkte dat de Dam tot Dam echt nog in mijn benen zat. Maar bij thuiskomst was ik ook wel weer blij dat ik was geweest. Gelukkig is dat meestal zo!
Woensdag liep ik 10 km. En wat heb ik toen lekker gelopen zeg! De herfst is weer begonnen en dat was al merkbaar aan de blaadjes die van de bomen vallen. Ik dacht dat het ook iets koeler was, zeker de eerste 3 km had ik het niet te warm. Daarna viel dat echter toch wat tegen ;-) Een herfstig rondje met zomerse temperaturen dus. Maar goed, ik liep lekker. Eindelijk kon ik voor mijn gevoel weer eens wat meer snelheid maken. De laatste kilometer kon ik namelijk aanzetten tot 5.25 – 5.45 min/km zonder last te hebben van mijn knie. Eerst ging dat niet echt, want dan voelde ik meteen mijn knie trekken. Nu wel en daar was ik erg blij mee!
Ja, en morgen wordt het dus een soort D-Day. Ik ga met Esther samen en haar loopgroep 31,5 km lopen. Als het goed gaat (lees: geen pijn) dan zal ik aan de start van de Amsterdam Marathon verschijnen. En stiekem hoop ik dat echt! Mocht het niet gaan, dan ga ik de halve marathon lopen. Ook leuk, maar niet helemaal mijn doel. Uiteindelijk zal ik daar ook wel van kunnen genieten hoor, maar dan moet er even een knop om. Maar daar denk ik nu nog niet te veel over na!
Another mile to run... 