Mijn schema gaf aan dat ik vandaag 16 km moest lopen. Oké, prima. Dan kun je er alleen op uit gaan, maar leuker is het dan natuurlijk om te kijken of er in de buurt een loopje is. En ja hoor, die was er: de Midwinterduinloop van 16,8 km, georganiseerd door le Champion. Dus vandaar dat ik om 10.00 uur de deur uit stapte om naar Egmond te gaan!
Misschien een beetje lui, maar ik had niet zoveel zin om te gaan fietsen. Met de auto ben je er zo, alleen het parkeren was wel een dingetje. Volgende keer toch maar wel op de fiets stappen! Voor mijn gevoel had ik nu het allerlaatste plekje in heel Egmond-Binnen ;-) Gaf al lichte stress en die stress liep alleen maar op toen ik de sporthal binnen kwam. Wat een drukte! Had ik totaal niet verwacht haha. Op zich niet erg, het was duidelijk waar je je kon inschrijven en ze hadden genoeg mensen achter de tafel zitten om de inschrijvingen te verwerken. Dat was dus ook niet het probleem. Wat wel een dingetje was, was dat er maar 1 pinautomaat aanwezig was. Ik had thuis al m’n broekzakken nagekeken, maar geen contant geld gevonden. Moest niet erg zijn, want de site zei dat je dus kon pinnen… Ze hadden er alleen niet op gerekend dat de pinautomaat op een gegeven moment ‘op’ zou zijn. Ik hoorde iemand zeggen dat het apparaat opgeladen moest worden en dat het wel even kon duren. Ehhhh… dat ‘even’ had ik helemaal niet, want over ruim 20 minuten moest ik starten! Oké, en nu? Na even de zaal goed bekeken te hebben, zag ik een collega staan. En hoera, ze had contant geld bij zich! Gelukkig, ik zou kunnen starten :-)
Veel animo voor de Midwinterduinloop! En gelukkig kon ik me uiteindelijk inschrijven ;-)
Vervolgens het startnummer opgespeld, nog even in de rij voor de wc gestaan, maar het schoot niet echt op. Met nog iets meer dan 10 minuten voor de start besloot ik dat ik niet heel nodig moest en maar op weg naar de start te gaan. Toen kwam ik gezellig Fleur tegen! Al kletsend bereikten we de start, nog even een fotootje en de hele menigte ging al op weg. We stonden vrij achteraan en dat hebben we in het begin gemerkt… Wat een drukte! De paden waren niet heel breed, dus inhalen ging gewoon niet echt. Bij het wildrooster ontstond een opstopping en op het moment dat we van het verharde pad af gingen, moesten we ook even stoppen. Ach, volgens mijn schema moest ik toch rustig lopen en daar werd ik nu wel toe gedwongen ;-)
Wij zijn er klaar voor!
We liepen lekker relaxt met een gemiddelde pace tussen 6.10 min/km en 6.51 min/km. Alleen km 4 ging beduidend sneller, waarschijnlijk hadden we toen wat meer ruimte ;-) Doordat het druk was heb ik zo’n drie mensen zien vallen. Het was inderdaad opletten geblazen met alle boomwortels en mensen die vlak voor je liepen. Gelukkig ging het bij ons allemaal goed. Af en toe moesten we wat inhouden, af en toe hadden we wat ruimte om mensen in te halen.
Daar in de verte is de start inderdaad ;-)
Na iets van zeven km werd het beter. Een groot gedeelte van de lopers liep namelijk 7,6 km en zij gingen weer richting het dorp. Wij moesten er nog een grote lus aanplakken. Fleur en ik liepen nog steeds lekker samen. We hadden hetzelfde tempo en konden ons aan elkaar optrekken. Na die 7 km ging het tempo ook iets omhoog. Ik was toen zeker blij dat we samen liepen, want alleen had ik het waarschijnlijk allemaal wel prima gevonden. Het was een mooie route die we liepen, ook al was het voor mij bekend terrein. Tijdens lange trainingen loop ik hier ook vaak. Onderweg kwamen we nog een aantal Schotse Hooglanders tegen :-)
Joehoe, dat was leuk!
Voor mijn gevoel ging de race echt super snel. Voor ik het wist hoefden we nog maar iets van 3 km. Nog even bij de 15,5 km wat water drinken (want het was stiekem gewoon best warm weer en ik wilde dat ik net als Fleur een korte broek aan had gehad!) en daarna konden we rustig richting de finish lopen. Samen zijn we gefinisht en hebben we gewoon een gezellige loop gehad!
Another mile to run... 