Zo in de week voor de marathon denk ik met regelmaat aan het moment dat ik over de finish zal gaan. Maar daarnaast vliegen er ook vaak doemscenarios’ door m’n hoofd. Herkenbaar? Wat als dit… wat als dat… Mijn vijf grootste angsten voor aanstaande zondag vind je hier!
Als ik maar niet ziek word!
Afgelopen maanden heb ik naar deze week toegeleefd. Ik heb, zo goed en zo kwaad als het ging, getraind voor die marathon. Het lijkt me zo erg als ik deze week dan in ene ziek zou worden! Ik probeer dit dan ook tegen te gaan door zoveel mogelijk groente en fruit te eten en ik slik altijd al een multi vitamine voor een goede weerstand. Nu er weer een griepje en verkoudheid heerst, denk ik bij ieder niesje dat ik aan de beurt ben, maar ik hoop dat het me t/m zondag bespaard blijft!
Als ik maar niet de trein mis!
Op de dag van een wedstrijd sta ik ruim op tijd op. Ik heb genoeg tijd om me aan te kleden, te ontbijten, naar de wc te gaan en nog een keer naar de wc te gaan ;-) Doordat ik vaak zoveel tijd heb, moet ik aan het einde van de rit toch nog haasten om m’n trein te halen. Ik heb nu echt al een paar keer dusdanig moeten sprinten om op tijd te zijn, dat ik het gevoel had dat de race er al op zat ;-) Dus, een wijze les die ik hieruit moet trekken, op tijd naar het station gaan! Want je trein missen en te laat aankomen wil je echt niet!
Als ik maar niet naar de wc moet als ik ik het startvak sta of net gestart ben!
Thuis ga ik al zo vaak mogelijk naar de wc, bij het evenement zelf heb ik ook altijd het idee dat ik iedere dixie zie, maar toch ben ik altijd bang dat ik nog moet plassen als ik net ben gestart of in het startvak sta. Ik moet het afkloppen, maar tot nu toe is dat nog niet voorgekomen en maak ik me dus druk om niets. Het zijn meestal de zenuwen waardoor ik naar de wc moet en op het moment dat ik ben gestart zijn die zenuwen weg. Het zou ook eigenlijk knap zijn, met al die wc-bezoekjes, om dan nog eens een keer te moeten, maar toch… Ik wil gewoon uiterst relaxt in het startvak staan en starten en niet moeten bedenken of ik nou wel of niet naar de wc moet en dat het dan niet meer kan. Bij drukke evenementen staan er vaak gigantische rijen, dus dan ga je ook niet nog even snel.
Als alle apparatuur het maar blijft doen!
Zoals ik al eerder schreef, loop ik zo’n marathon met muziek. De liedjes heb ik uiterst zorgvuldig uitgekozen en kunnen mij erdoor heen trekken. Ik moet er dan ook niet aan denken dat m’n iPod (ja, ik heb nog lekker ouderwets een iPod :-D ) stuk gaat! Dat zou heel, heel, heel zuur zijn. Ook hoop ik dat m’n Polar M400 en hartslagmeter het blijven doen. De batterij van m’n hartslagmeter vervang ik deze week nog even en ik zorg ervoor dat m’n horloge helemaal is opgeladen. Ik vind het super fijn om m’n gemiddelde snelheid te kunnen zien en als dat niet meer kan, dan zou ik daar flink van balen.
Als ik maar geen pijntjes krijg!
Zo’n marathon is zwaar en ja, tuurlijk krijg je op een gegeven moment wat pijntjes. Als het maar niet zo erg wordt dat ik moet uitstappen! In principe heb ik niet echt last meer van mijn knieblessure. Af en toe nog wat stijfjes of een klein pijntje, maar dat hoort er bij. Ik weet alleen niet of dat na 30 km nog steeds zo is! En dat maakt me toch een beetje zenuwachtig. Ik hoop echt dat ik er niet al te veel last van zal krijgen, want een DNF achter m’n naam zou toch wel naar zijn.
Zo, dit zijn dus mijn grootste marathon angsten. Ik kan ze wel loslaten hoor, want ik heb ongelofelijk veel zin in zondag. En ik ga er maar gewoon vanuit dat het goed komt! De laatste dagen doe ik nog even rustig aan. Zaterdag haal ik m’n startnummer op en zondag is het dan eindelijk raceday!
let it go, let it gooooo. Gewoon genieten en als je polar ermee ophoud en je muziek het niet meer doet, met je grootste glimlach doorlopen. P.s. Zet je muziek uit als er veel mensen aan de kant staan en doe je oordopjes uit, ze roepen je naam niet als ze denken dat je ze toch niet hoort.
Heel veel plezier en geniet intens
LikeLike
Haha, ik zal m’n grootste glimlach opzetten! Dat komt wel goed :-) Goeie tip over de oordopjes. Meestal heb ik m’n muziek niet zo heel hard staan, waardoor ik de aanmoedigingen wel hoor. Maar had me nog niet gerealiseerd dat mensen misschien niet aan zullen moedigen als ze zien dat je muziek luistert. Naja, ik ga gewoon genieten!
LikeGeliked door 1 persoon
Zeer herkenbaar geschreven! Ik heb zelf de afgelopen jaren:
– Steeds een stevige koorts/verkoudheid tijdens die laatste week gehad.
– In Rome mijn start met 5 minuten gemist omdat ik nog op een dixie zat.
– 66% van de tijd een hartslagmeter gehad die stopte met werken zodra de marathon startte.
Als tip zou ik vooral focussen op hoe hard je de laatste maanden hebt gewerkt om hier te geraken, dan is de marathon zelf meer een bonus achteraf :)
Succes in Amsterdam!
LikeLike
Goeie tip inderdaad! En uiteindelijk heb je werkende apparatuur natuurlijk niet echt in de hand, dus als je het niet in de hand hebt, moet je het loslaten. Balen dat je een aantal punten zelf hebt ondervonden. Vooral koorts en verkoudheid in de laatste week! Ben je die keren wel van start gegaan? Ik ga ervoor en ga proberen er van te genieten!
LikeLike
Elke keer gestart, elke keer sneller aangekomen :)
Belangrijkste dag in je taper is zonder twijfel vrijdag, goed eten en op tijd naar bed ;)
Komt goed!
LikeLike
Komt echt wel goed lieverd! En weet je.. zolang je je startnummer met chip maar aan je shirt zit en je de ene voet voor de andere blijft zetten, ga je het gewoon fixen! 💪🏼💪🏼💪🏼
LikeLike
Dankje voor je motiverende woorden topper! Idd, zolang ik maar blijf lopen, moet het goed komen en komt die finish uiteindelijk wel in zicht :-) Jij ook veel succes!! En hopelijk tot zondag!
LikeGeliked door 1 persoon
Je bent zover gekomen, dus die marathon ga je ook gewoon afleggen. Zolang de benen én de rest van je lijf het blijven doen, komt het goed. Niet druk maken om apparatuur die je uiteindelijk geen meter sneller laat lopen ;-)
Heel veel plezier zondag Irene!
LikeLike
Nou, het is gelukt John! En hoe :-D Ik had na m’n matige voorbereiding niet verwacht dat het zo zou gaan. Alles bleef het doen, alhoewel de laatste tien kilometers wel zwaar waren hoor. Maar super blij met het resultaat!
LikeLike