Ook al ben ik op dit moment geblesseerd, niets fijner dan de hardloopschoenen aantrekken en even een rondje te lopen. Maar waarom is het eigenlijk zo heerlijk? Waarom ga ik met plezier iedere week minimaal drie keer de deur uit om een aantal kilometer te rennen? Ik probeer het hier uit te leggen!
Dat ik begon met hardlopen had ik voor ogen om de Dam tot Damloop een keer te kunnen lopen. Dat was mijn doel, daar ging ik voor. Ik wist niet helemaal zeker of ik het lopen daarna leuk zou blijven vinden. Ik hoopte van wel, maar ik had nu al meerdere keren meegemaakt dat de hardloopschoenen toch ergens achterin de kast verdwenen. Ik legde mezelf dus totaal geen druk op (behalve dan die Dam tot Dam uitlopen) en ik denk dat het heeft gewerkt. Sindsdien is er geen week voorbij gegaan dat ik niet heb gelopen (oke, behalve als ik ziek of geblesseerd was, maar daarna pakte ik het weer op zodra het kon).
De hardloopevenementen zorgen er nu voor dat ik blijf lopen, want ik vind die wedstrijden gewoon erg leuk. De sfeer en de prestatie die je neerzet. Maar inmiddels heb ik nog veel meer redenen gevonden om te blijven lopen!
-> Tijdens het hardlopen gaan mijn gedachten vaak alle kanten op. Ik dacht altijd dat je tijdens het lopen je hoofd leeg kon maken en vroeg me af hoe ik dat kon bereiken. Voor mij stond ‘hoofd leeg maken’ namelijk gelijk aan nergens aan denken. Totdat iemand tegen me zei dat je juist je hoofd leeg maakt door alle gedachten te laten komen en ze een plekje te geven. En eigenlijk ben ik het daar wel mee eens. Ik denk vaak aan van alles; waar ik mee bezig ben, wat ik nog moet doen, wat er nog staat te gebeuren etc. Dingen die voor een rondje hardlopen nog lastig lijken, blijken na afloop vaak niet zo gecompliceerd te liggen. Op de één of andere manier komen er tijdens het hardlopen goede ideeën en oplossingen bovendrijven waardoor ik dingen wat beter van me af kan zetten. En sinds ik dat weet is er ook steeds vaker ruimte om af en toe even helemaal aan niets te denken. Ook heerlijk!
-> Zoals ik al aangaf, ziet de wereld er na een rondje hardlopen vaak een stuk zonniger uit. Door het hardlopen kan ik alles even van me afzetten en zaken goed ordenen. Als ik stress heb en ik ga een rondje rennen, dan voel ik me bij terugkomst altijd tien keer beter.
-> Door het hardlopen kom ik op de mooiste plekjes. Niet alleen op vakantie, maar ook gewoon hier in mijn eigen buurt! Inmiddels heb ik al heel wat bospaadjes gezien, maar af en toe kom ik toch nog op nieuwe stukjes. Ik kan dan echt genieten van de omgeving.
-> Een bijkomend voordeel van regelmatig hardlopen is de conditie die je opbouwt! Super fijn om te merken dat je minder snel moe bent en veel meer energie hebt. En ik heb nu ook al een aantal keer de zogenoemde runnershigh mogen ervaren. Die is lichtelijk verslavend! Het geeft echt een kick wanneer je merkt dat je heerlijk loopt en je over het asfalt of de bospaadjes lijkt te vliegen.
-> En tenslotte: wat ik ook erg leuk vind is dat ik door het hardlopen nieuwe mensen heb leren kennen. Ik dacht altijd dat hardlopen een vrij solistische sport was. Ik bedoel, je moet toch echt zelf rennen. Tuurlijk kun je gaan trainen bij de atletiekvereniging en dan train je samen, maar ik dacht dat het daar wel bij ophield. Maar nu hardlopen de afgelopen jaren steeds populairder is geworden, is er best wel een grote community ontstaan. Op Instagram bijvoorbeeld. Sommige mensen die ik eerst alleen volgde via Instagram, heb ik afgelopen periode ook een aantal keer in het echt kunnen ontmoeten en samen mogen lopen. Dat maakt het lopen hartstikke gezellig en dan ben je in ene helemaal niet meer zo alleen bezig!
Genoeg redenen dus om de hardloopschoenen aan te trekken en er gewoon op uit te gaan toch?! :-)
Wat een mooi en zeer herkenbaar verhaal. Ik hoo dat deze blessure snel achter je ligt!
LikeLike
Dankje! Ik hoop het ook. Het gaat met kleine stapjes vooruit :-)
LikeLike
Je slaat de figuurlijke spijker op zijn kop! En inderdaad, ik heb nog nooit zo’n levendige community gezien als de hardloop-community. Megagezellig!!
LikeLike
Vind ik ook :-D
LikeLike
mooi stuk Irene! heel herkenbaar. hopelijk gauw van je blessure af!! liefs, Debbie
LikeLike
Ik hoop het ook :-) Steeds twee stapjes vooruit en eentje achteruit. Uiteindelijk kom ik er dan wel ;-)
LikeLike
Leuk stuk Irene ik ga er ook een schrijven! Hopen dat je snel van die blessure af bent!
LikeLike
Dan ben ik heel benieuwd naar jouw stuk!
LikeLike