Another mile to run…

Inmiddels zijn er alweer een paar nachten verstreken en hoef ik nog maar drie nachtjes te slapen voordat ik van start ga met het lopen van mijn grootste hardloopuitdaging tot nu toe! Ik heb afgelopen maanden hard getraind met ups (wow, ik wist niet dat ik zo ver kon lopen), maar ook downs (mijn knie is na mijn val over een wildrooster toch nog niet helemaal lekker hersteld…) en ik heb mij zo goed mogelijk proberen voor te bereiden op de marathon! Maar toch heb ik nu last van marathon struggles…

Tijdens mijn lange duurlopen van boven de 20 km heb ik steeds volgens een bepaalde strategie gelopen, welke ook mijn strategie voor de marathon zou worden. Het gaat mij namelijk niet zozeer om mijn eindtijd, maar wel om het uit lopen. En met dat doel, leek het mij niet zo erg om iedere vijf kilometer even te wandelen, wat te eten en wat te drinken. Op zich ging het prima zo, totdat ik mijn laatste lange duurloop van 28 km het in ene anders ging doen. Waarom weet ik ook niet zo goed, maar ik liep lekker en bedacht me na 5 km dat ik eigenlijk nog helemaal geen zin had om te wandelen. Dus ik ging lekker door. Na 10 km kwam ik langs het huis van mijn ouders, dus daar wel even een korte stop gemaakt om gedag te zeggen en wat te drinken. Vervolgens ben ik weer verder gaan lopen tot de 21 km. Toen heb ik iets van 200 meter gewandeld en weer wat gedronken en daarna heb ik rennend de 28 km volgemaakt. Ik had dus veel meer gerend en minder gewandeld dan tot dan toe. Ik had verwacht dat ik daar heel erg kapot van zou zijn, maar niets bleek minder waar!! Mijn eindtijd was een stuk sneller en ik voelde mij ook fitter.

En ja, dan is het dus nu even lastig om te bepalen wat mijn strategie wordt. Want die 28 km was mijn laatste lange run, dus ik heb daarna niet meer kunnen uittesten of het toen een lucky shot was dat ik mij zo voelde of dat het echt beter is om op die manier te lopen. Wat ga ik doen???

Ik ben er nu al even over aan het na denken, maar ik heb nog geen antwoord. Ik ben bang dat ik het antwoord zondag pas krijg. Kan mijn lichaam door, dan moet ik volgens mij gewoon lekker doorgaan in rustig rentempo en dat proberen vol te houden tot in ieder geval de 21-25 km. Daarna kan ik altijd nog om de vijf kilometer gaan wandelen, maar misschien is het beter om juist in het ritme te blijven. En daarmee heb ik dan denk ik toch mijn strategie bepaald, waarschijnlijk de meest logische strategie die er is: aanvoelen wat op dat moment het beste is! Klinkt ongetwijfeld makkelijker dan het is, je wilt uiteindelijk toch ook in een beetje een leuke tijd finishen. Maar gezien de situatie waar ik nu in zit, kwakkelend met mijn knie, moet ik maar voor ogen houden dat lekker lopen en plezier voorop staan! Ik denk dat ik gewoon heel blij mag zijn als ik deze marathon uit mag/kan lopen, dus dat wordt het belangrijkste doel!