Afgelopen twee weken was ik voor een groot deel op vakantie in Brazilië. Lopen op nieuwe plekken vind ik ontzettend leuk om te doen, dus de hardloopschoenen gaan altijd mee! Zo ook deze keer. Wat heb ik allemaal gedaan?
Twee weken geleden begon mijn vakantie thuis met een lange duurloop. Ik wilde mijn langste loop in voorbereiding op de marathon gaan lopen, namelijk tussen de 30 en 35 km. Het zijn er uiteindelijk 33 geworden! Wauw, 33 km!! Met de auto is dit al een aardig stukje, laat staan rennend. Dus best een beetje trots. En de laatste 9 moeten dan maar op karakter he! Dat ik nu voor mijn gevoel al sinds kilometer 26 op karakter liep is even een klein detail ;-) Ik was allang blij dat ik het gehaald had. Een week eerder had ik pijnlijk kennis gemaakt met een wildrooster, waardoor ik die week ervoor weinig had gelopen. In overleg met de fysio mocht ik de lange duurloop gewoon doen, maar als ik tijdens het lopen pijn voelde opkomen in mijn knie, moet ik stoppen. De eerste km was wat onwennig, maar daarna ging het prima! De marathon loop ik pas eind april, maar vanwege de vakantie en de halve marathon in Berlijn begin april, leek het mij handig om dus nu al mijn langste loop te plannen. De dag erna een kort herstelrondje met heerlijk weer gelopen. Helaas voelde toen mijn knie na afloop warm aan. Zou ik toch te hard van stapel zijn gelopen?
Op maandag vertrok ik naar Brazilië en ruim 11 uur opgevouwen zitten in het vliegtuig was ook niet echt prettig voor mijn knie. Gelukkig zat ik aan het gangpad waardoor ik mijn been kon strekken en ik tussendoor regelmatig wat rondgelopen, maar m’n knie werd af en toe erg warm. De loop die op dinsdag gepland stond dus maar niet gedaan om de knie wat rust te geven en als alternatief fitnessoefeningen voor m’n rug, buik en armen gedaan.
De rustdag van dinsdag was een goed besluit, want de pijn zakte en op donderdag, we waren inmiddels aan de kust, wel wezen hardlopen. Natuurlijk ging ik te laat weg, waardoor het bloedheet was ;-), maar toch 8 km zonder pijn kunnen lopen! Heb er gewoon een rustige loop van gemaakt. Niet te veel gelet op tijd om ook van de omgeving te kunnen genieten. En die was top!
Op zaterdag had ik geleerd van donderdag, dus stond ik al om kwart voor zeven ’s ochtends buiten voor een duurloopje van 10 km. Het was inderdaad minder heet, maar toch nog best warm! Wel lekker rustig op dat tijdstip van de dag. Het strand had ik, op een paar andere hardlopers na, voor mezelf! En ook nu weer pijnvrij gelopen en genoten van de omgeving.
Mijn laatste training in Brazilië deed ik in Sao Paulo. Nu is het daar niet heel handig om buiten te lopen (het kan wel, maar je wordt bedwelmd door de uitlaatgassen en om de haverklap moet je bij ieder blok stoppen om over te steken), dus daarom ben ik de loopband op gegaan. Het was de bedoeling om weer 10 km te lopen, maar eerlijk gezegd was ik na 3 km al he-le-maal kapot. Het was warm, ik had honger en toen hield de band er ook nog eens na 5 km mee op! Mijn buurman bood zijn loopband aan en daar heb ik het voor de vorm nog 1 km volgehouden, totdat ik er echt klaar mee was. Op die band had ik het ook nog eens veel zwaarder, ik snapte er niets van. Ik had de snelheid hetzelfde ingesteld (9,8 km per uur), maar ik moest de benen uit m’n lijf rennen om het vol te houden. Huh? Daarvoor ging het veel beter, was ik er dan zo erg aan toe?! Later hoorde ik dat die band niet goed ingesteld stond of zoiets, gelukkig, dan lag het niet aan mij ;-) Naja, toch 6 kilometertjes in de benen!
Op donderdag en zaterdag heb ik weer lekker in Nederland gelopen! Donderdag was het heerlijk weer om mijn jetlag er met een rondje van 11 km uit te lopen en op zaterdag liep ik mijn laatste echt lange duurloop: 28 km. De avond ervoor was het iets te gezellig geweest, dus voordat ik op zaterdag vertrok was het al half 2 en het leek me ook niet de ideale voorbereiding voor zo’n lange loop… Maar goed, de zon scheen in ieder geval en ik had er zin in! En ik had het niet verwacht, maar……. wat heb ik lekker gelopen zeg!! Die 28 km vlogen voorbij en ik had het geen moment zwaar. Normaal gesproken, als ik een duurloop langer dan ongeveer 20 km loop, wandel ik even iedere 5 km iets van 200 meter om wat te kunnen drinken. Dat heb ik nu alleen na 21 km gedaan en verder ben ik dus gewoon doorgelopen. Ik had wel mijn gelsnoepjes van powerbar mee, dus om de 2,5 km na ik zo’n winegum. Ik liep zo lekker, dat ik besloot om mijn strategie dus te veranderen en gewoon door te lopen. Ik had verwacht dat ik dan zo rond de 20 km wel kapot zou zijn, maar het ging gewoon nog lekker. Uiteindelijk heb ik er 2 uur en iets meer dan 51 minuten over gedaan. Blij mee!
Komende week staat er vier keer lopen, drie keer training en de Zandvoortcircuit run, op het programma. Hopelijk gaat dat allemaal net zo lekker als vandaag!
Another mile to run... 