De allerlaatste race van 2017, die liep ik in Linschoten! En wat voor een race :-D Er was een boel gezelligheid en ik liep twee PR’s aan diggelen. Het kon niet beter dus! Wil je weten hoe het dat gedaan heb? Lees dan even verder!
Eind oktober deed ik mee aan de Heemstedeloop. Die race ging onverwachts goed en bijna had ik mijn PR op de 5 km verbroken. Debbie, die ook in Heemstede liep, zei toen dat ze ook aan de Linschotenloop mee wilde gaan doen. Zij zou de halve marathon lopen, maar er was ook een 10,5 km met registratie op de 10 km. Mmmm, misschien zou die loop ook wel wat voor mij zijn. Ik had dan nog een paar weken om mijn intervaltrainingen door te zetten en dan kon ik eens kijken hoe ik er op de 10 km voor stond. Mijn doel voor 2018 was namelijk een PR op de 5 en 10 km neer gaan zetten en daarna dat uitbouwen naar de 10 EM en de halve marathon.
Ik schreef me dus in voor Linschoten en ging lekker verder met trainen. Niet echt volgens een schema, maar wel met iedere week een intervaltraining. In de Runner’s World van ik geloof oktober, stonden namelijk een aantal trainingen om sneller te worden op de 5 en 10 km. Ideaal! Waar ik in het begin iedere keer toch wel een beetje opzag tegen zo’n training, kon ik ze na verloop van tijd steeds beter waarderen. Naast iedere week een keer intervallen liep ik ook nog twee keer per week een duurloopje. Vaak één keer een korter herstelrondje en één keer een wat langer loopje.
Dankzij Karin konden we dichtbij de start parkeren, ideaal! Alleen dit bruggetje even over en we waren er :-)
Mijn PR op de 5 km stond op 26.58 minuten en die op de 10 km stond op 55.38 minuten. Die van de 10 km stamde nog uit juni 2016, dus al even geleden. Ik had het idee dat het er op zich wel in zou zitten om dit record te verbeteren, maar ik had ook het gevoel dat het wel allemaal moest kloppen. Toen ik zaterdag samen met Monique naar Linschoten reed, had ik nog niet echt de mindset dat ik dat PR wel eens even zou verbreken. Ik was behoorlijk moe en voelde me niet op en top fit. Maar goed, soms voelt het wel goed zodra je de eerste meters loopt, dus mijn strategie was gewoon lekker op tempo starten en dan kijken hoe het aan zou voelen.
Voordat we daadwerkelijk van start gingen, kwamen we eerst nog een hoop bekenden tegen in de sporthal. Gezellig! En al die mensen zorgden ervoor dat ik niet over de race kon nadenken en me dus ook geen zorgen kon gaan maken ;-) Tegen half 2 was het tijd om naar de start te gaan en mochten we los!
Gezelligheid vooraf!
Zoals gezegd besloot ik op een lekker tempo te starten, namelijk 5.20 min/km. Ik kon dan even aanvoelen hoe ik in de wedstrijd zou zitten. Op zich ging die eerste kilometer heel snel voorbij en ik liep ook sneller dan gepland, zonder dat het al te vermoeiend voelde. Beter! Ook kilometer 2 en 3 gingen snel voor mijn doen, deze kilometers liep ik allemaal onder die 5.20 min/km. Na 2/3 km zat er wel een viaduct in het parcours. Naar boven toe ging dat vrij zwaar, maar naar beneden toe kon ik de verloren tijd weer inhalen. Ik zag al dat we het viaduct op een later moment weer over zouden moeten, iets waar ik even niet zo heel vrolijk van werd. Maar goed, dat was van latere zorg.
Startvakselfie met Grace en Dagmar. En het is duidelijk te zien dat zo’n PR lopen niet gemakkelijk is hahaha… ;-P
Na die drie kilometer merkte ik dat ik wel al vermoeider begon te worden. Zou ik dan toch te snel zijn gestart? We kwamen ook op een punt waarop we meer tegenwind kregen, dus het werd allemaal zwaarder. Even dacht ik, ik laat mijn tempo gewoon lekker zakken en ga hem relaxed uitlopen. Maar toen begon ik te rekenen. Ik wilde graag rond de 55 minuten uitkomen en dan zou ik 5.30 min/km moeten lopen. Aangezien de eerste 3 kilometers al sneller gingen, had ik een speling van ongeveer 40 seconde opgebouwd. Het zou dus helemaal niet erg zijn als ik iets langzamer zou gaan lopen, zonder meteen de handdoek in de ring te gooien. Ik zou mijn tempo iets aanpassen, maar niet te veel, zodat ik uiteindelijk nog op schema zou lopen.
Toen ik dat had bedacht, liep ik iets relaxter. Bij iedere kilometer deed ik weer even mijn rekensommetje om te kijken hoe het met mijn speling zat. Kilometer 4 en 5 gingen evengoed nog sneller dan die 5.30 min/km, dus mijn speling werd alleen maar groter. Toen ik het 5 km passeerde, zag ik dat ik 26.30 minuten onderweg was. Yeah, één PR was dus binnen!
Kilometer 6 en 7 gingen vervolgens wel iets langzamer, tegenwind speelde hier een rol, maar uiteindelijk had het weinig invloed op de opgebouwde speling. Na kilometer 7 merkte ik dat ik echt goed op schema lag. Ik wist dat ik mijn 10 km PR zou gaan verbreken, ook al zou ik in ene bijna 6.00 min/km gaan lopen. Dit gaf mij nog een extra boost, waardoor ik niet langzamer ging lopen, maar juist sneller.
Het viaduct kwam weer in zicht. Omhoog deed ik nu bewust rustig aan om geen energie te verspillen. Bovenop hoefde ik daardoor niet heel erg op adem te komen en kon ik een sprintje naar beneden inzetten. Daarna moesten we nog een stuk door een weiland waar we weer vol wind tegen hadden. Hier was een meneer zo aardig om mij uit de wind te houden. Hij stelde voor om vlak voor me te lopen en zo loodste hij me tegen de wind in door het weiland totdat we bij het laatste stuk uitkwamen. Dat stuk liep door een woonwijk.
Ondertussen had ik door dat ik mega voor op schema liep. Ik wilde nu niet verslappen en pushte mezelf echt om door te gaan en geen tempo te verliezen. Ik moest diep gaan. Normaal gesproken heb ik dan snel de neiging om niet alles te geven, zodat ik nog wat reserves heb. Nu ik wist dat ik PR koers lag, besloot ik alles te geven om een zo’n strak mogelijk PR neer te zetten. Ik passeerde het 10 km in 53.32! Yessssss, hier was ik zo blij mee!
Moe, maar trots en met medaille!
Daarna moest ik nog 500 meter tot de finish, aangezien het een kwart marathon was. Die 500 meter zijn in een soort roes aan me voorbij gegaan. Mijn doel was al gehaald, ik was blij. Bij de finish kregen we een medaille en moest ik echt even bijkomen. Ik had álles gegeven, wat resulteerde in twee mooie nieuwe PR’s!
In de sporthal kwamen we iedereen weer tegen, zodat we nog even gezellig konden nakletsen. En mijn doelen voor 2018? Tja, twee heb ik er al behaald ;-) Maar goed, wie weet wat er nog meer in zit. PR’s zijn er nu eenmaal om verbroken te worden. Ik had nooit gedacht dat ik zo dik onder die 55 minuten op de 10 km kon finishen en dat is ook gelukt. 2018, Ik kom eraan!
Another mile to run... 