Ergens in mei, zo net na de marathon van Rotterdam, was ik aan het nadenken over nieuwe hardloopdoelen. Al snel had ik iets voor ogen; de Dam tot Damloop binnen de anderhalf uur lopen! Ik had er mooi de tijd voor en nadat ik een schema had gemaakt dat me naar mijn doel moest helpen, kon ik aan de slag met trainen. Maar helaas gaan dingen soms niet zoals je gepland hebt. Dan gebeurt er iets waardoor je moet loslaten. Zo ook dit doel. Gelukkig kon ik wel lekker blijven hardlopen, dus die Dam tot Dam zou ik sowieso gaan rennen!
Aangezien ik afgelopen twee maanden wel had hardgelopen, maar totaal niet meer met een schema, geen intervals had gedaan en iedere keer alleen maar liep waar ik zin in had, had ik geen idee wat ik moest verwachten van mezelf. Vorig jaar liep ik de Dam tot Dam net na een blessure in 1.38.26 en ik hoopte wel dat ik in ieder geval die tijd zou verbeteren. Ik gokte op 1 uur en 36 minuten.
Een gezellige drukte in Amsterdam!
Samen met Remco en Stephanie (zij liep haar allereerste wedstrijd ooit!) vertrokken we op zondag op tijd richting Amsterdam. Bij de piano verzamelden we samen met mijn Asics teammaatjes, Frontrunners uit andere landen en nog een aantal andere lopers van Instagram. Heel gezellig! Op een gegeven moment was het tijd om in de rij voor de wc te gaan staan, tassen af te leveren en naar het startvak te lopen. De weergoden waren ons gunstig gezind, want het was droog en er kwam zowaar een zonnetje bij kijken! Prima hardloopweer dus en ook prettig voor de toeschouwers. Om ongeveer 11 uur klonk ons startschot en na een paar minuutjes konden ook wij de streep over en van start gaan.
Startvak groen it is
Uiteraard startte ik weer eens veel te snel. Die tunnel loopt ook zo fijn naar beneden ;-) Omhoog was ook prima te doen en daarna krijg je een lekker breed stuk waardoor je goed de ruimte hebt. Ik liep fijn, wel nog steeds te snel. Naja, in ieder geval een tempo waarvan ik wist dat ik het niet vol zou gaan houden. Ik besloot te kijken hoe lang ik het wel vast kon houden en het tempo niet langzamer dan 5.45 min/km te laten zakken.
Smile voor de startvakselfie :-)
Dat ging goed de eerste vijf km! Ik was zelfs sneller, maar merkte dat het wel energie kostte. Ik was dan ook blij met mijn gelletje die ik bij de 5,5 km kon nemen. M’n benen hadden die energie nodig, alleen had ik niet echt ‘trek’. Maar goed, voor het goede doel kreeg ik die gel toch weg en daarna kwam ik wel weer goed in mijn ritme. Voor de 11 km had ik nog een gel en ik bedacht dat ik tot die tijd misschien iets rustiger kon lopen, zodat ik daarna niet te veel zou instorten. De gemiddelde snelheid zakte daarom iets, maar kon hem wel tussen de 5.50 en 6.00 min/km houden.
Whoehoe!! Binnen!
Ondertussen genoot ik van het parcours. In Amsterdam Noord is het altijd erg gezellig, mensen die met extra waterkraampjes aan de weg staan, muziekboxen buiten hebben gestald en je aanmoedigen. Ook langs de provinciale weg stonden nog best wat mensen en de running quotes van Asics die om de zoveel kilometer op de vloer waren motiverend. Na de provinciale weg ga je de dijk op. Dat vind ik altijd het minst leuke stuk, maar het is wel lekker breed en je weet dat als je die dijk weer af gaat, je alleen nog maar door het centrum van Zaandam hoeft. Dus wat dat betreft is het ook wel prima te doen. Nu stond er een klein beetje wind op de dijk, wat heel prettig was, omdat ik het ondertussen behoorlijk warm had gekregen. Ik was heel blij dat ik een korte broek aan had, maar liever nog had ik ook een tanktop gedragen ;-)
Bij de 11 km propte ik er nog een gelletje in. Ik hoopte dat ik de laatste drie a vier kilometer misschien nog wat kon versnellen, maar helaas zat dat er niet meer in. Vanaf 13 km was de koek echt een beetje op. Ik merkte dat als ik aanzette, niet alleen m’n tempo maar ook mijn hartslag omhoog ging. Ik woog af wat ik belangrijker vond. Helemaal stuk gaan en dan wellicht een minuutje sneller finishen of iets rustiger aan doen en genieten van de sfeer in Zaandam. Omdat ik wist dat ik mijn PR toch niet ging verbreken, besloot ik voor het laatste te gaan!
In het Dam tot Dam park een snelle actiefoto laten maken!
Nou, en met die sfeer zat het zoals altijd wel goed! Het waren weer leuke laatste kilometers en na een high five met onze supporters kon ik er nog een sprintje uitpersen richting de finish. Ik klokte uiteindelijk een tijd van 1.34.13 waar ik helemaal tevreden mee was!
Een verdiend herstelbiertje ;-)
Daarna zijn we nog even naar het Dam tot Dam park geweest waar we bij de stand van Asics nog wat na konden kletsen. Wat een mooie tijden had iedereen neergezet! Echt knap gedaan allemaal! Het was dus weer een zeer geslaagde editie. Tot volgend jaar!
Another mile to run... 