Another mile to run…

De allerlaatste race voor de marathon was gisteren: de Rokjesdagloop! En hoe gezellig was het! Super veel bekenden, heel mooi weer en een leuk parcours. Dus dat was gewoon een hele leuke dag :-D Mocht je er niet bij zijn geweest, dan neem ik je nu even mee en kun je hier meegenieten van de Rokjesdagloop 2017!

Rokjesdag is dé dag in het voorjaar dat alle vrouwen spontaan en masse met blote benen de deur uitgaan en daarmee de lente inluiden. Nou, daar was het gisteren een perfecte dag voor, want wát een weertje! Aan de Rokjesdagloop is ook een goed doel verbonden, namelijk stichting MS research. Een team van een super leuke hardlopende meiden is ambassadeur voor deze loop, hen kun je regelmatig tijdens runs tegenkomen in hun gave roze shirtjes om op die manier de Rokjesdagloop te promoten! Mij hebben ze in ieder geval overtuigd, want ik vond het heel gezellig.

   

De dag begon op station Uitgeest waar ik samen met Monique en Margret in de trein stapte naar Amsterdam. Ruim op tijd kwamen we aan, zodat we nog een kluisje konden bemachtigen. Gelijk bij aankomst kwamen we al een hoop bekenden tegen. Een fotootje hier, wat kletsen daar… zo ging de tijd wel snel! De Rokjesdagloop is een loop alleen voor vrouwen en heel veel van die vrouwen hadden inderdaad een rokje aan! Zo leuk om te zien wat voor werk ze ervan gemaakt hadden. Gekleurde tutu’s, gepimpte petjes, matchende shirtjes. Gelukkig mocht je ook gewoon in een broek komen lopen, want een hardlooprokje heb ik niet ;-)

   

Je kon je omkleden bij USC Sportcentrum Universum en buiten van het terras gebruik maken. Er waren ook wat standjes met (uiteraard) kleding en een podium waar de warming-up verzorgd werd.  Die warming-up pakten we nog even mee en toen was het alweer tijd om naar het startvak te gaan.

   

Aangezien ik zondag in Rotterdam loop, wilde ik deze race echt rustig lopen. Ik zou puur voor de fun gaan. Monique en Esther zouden ook niet al te ‘snel’ gaan. Nou, ik geloof dat ik ze na de eerste 20 meter al kwijt was ;-) Maar geen probleem, ik ging gewoon rustig verder en zou mijn eigen race lopen. Na ongeveer een kilometer kwam ik Joyce en Linda tegen. Na even gekletst te hebben, kwam ik erachter dat hun tempo mij wel beviel. En het zou natuurlijk een stuk gezelliger zijn om samen te lopen, dus sloot ik me bij hen aan.

   

Het tempo was voor mij heel fijn, mijn hartslag werd niet al te hoog. Iedere waterpost hebben we even gewandeld om wat te kunnen drinken, wat ook wel nodig was met deze temperaturen. Het parcours vond ik bijzonder leuk. We gingen de Nesciobrug over en liepen door het Flevopark. Er stond niet heel veel publiek langs de kant, maar af en toe hoorden we toch wel wat mensen aanmoedigen.

   

Zoals wel vaker het geval is wanneer je samenloopt, gingen de kilometers heel snel voorbij. Voor we het wisten zaten we al op 8 kilometer en toen kreeg Linda door dat ze misschien wel een PR kon lopen! De laatste 500 meter gooiden we er nog even een eindsprint uit, wat ervoor zorgde dat we finishten in 1.06.39! Voor Linda een mooie verbetering van haar PR! Je kreeg bij de finish niet alleen een medaille, maar ook een bosje tulpen. Wat leuk zeg! En het voelde daardoor alsof je de race had gewonnen ;-)

   

Na afloop nog even nagekletst en van het zonnetje genoten. Ik hoop dat ik er volgend jaar weer bij kan zijn en dat het dan weer zo’n mooie start van de lente wordt!