De Tarzan bocht, bikkelen over het strand en een kroegentocht door het dorp. Juist! Dan heb ik het uiteraard over de Zandvoort Circuit Run! Dit weekend deed ik alweer voor de derde keer mee aan deze leuke loop en ik heb weer genoten. Hoe het ging? Dat lees je hier!
Tot nu toe had ik niet veel geluk tijdens de Zandvoort Circuit Run. Of het waaide heel erg hard of de regen kwam met bakken uit de lucht. Oh, en beide keren was het strand één grote mulle zandbak. Maar, drie keer is scheepsrecht en dit keer was het een prachtige editie!
Welkom op Circuit Park Zandvoort!
Al op tijd vertrok ik zondag naar Zandvoort, zodat ik geen probleem met files zou hebben. In de skybox bij de topatleten kon ik mijn spullen weer kwijt, met dank aan paps! Hier stond ook een drankje klaar en zo kon ik me rustig voorbereiden op de 12 km die pas na enen van start zou gaan. Wat mede FrontRunner leden druppelden op een gegeven moment ook binnen, gezellig om elkaar weer te zien en bij te kletsen!
Topatleten richting de start ;-)
Nadat we elkaar allemaal succes hadden gewenst, ging ik richting mijn startvak. Ik startte in oranje, lekker vooraan dus. Tot aan de eerste kilometer had ik eigenlijk nog geen strategie. Zou ik gaan voor de fun en een rustig tempo aanhouden of zou ik gaan proberen om mijn PR op dit parcours te verbreken? Ik besloot te gaan starten en te kijken hoe ik me zou voelen. Nou, en als je op een circuit rent, dan kun je al bijna op je vingers na tellen dat je hard start ;-) De eerste kilometer liep ik in 5.27 minuten. Bam! Het tempo zat er lekker in, want de tweede kilometer legde ik in 5.20 minuten af. Oké, het ging goed en mijn benen voelden super, dus op dat moment besloot ik door te pakken. Over de derde kilometer deed ik 5.27 minuten en de vierde een seconde langzamer. Het deel op het circuit zat er bijna op en ik moet eerlijk zeggen dat ik toch wel iets te hard van stapel was gelopen. Bij de 5 km stonden teammaatje Céleste, Daphne en Ronald voor de support en op dat moment had ik het gevoel dat ik al he-le-maal kapot was. Maar goed, ik was net over een derde van de race…
Gezellige drukte in het startvak!
Na het circuit volgden drie kilometers over het strand. We hadden daar wind in de rug en het strand was super te belopen, maar ik besloot hier wel een klein beetje gas terug te nemen, zodat ik weer wat op adem kon komen. Dat was prettig. Bij kilometer 8 gingen we het strand weer af en dit was even een venijnig stukje waarbij je door mul zand moest en een klimmetje naar de boulevard moest maken. Maar goed, toen ik eenmaal boven was ging het prima en aangezien ik we daar weer verhard liepen, besloot ik te kijken of ik weer wat kon aanzetten.
Top foto door Nicky!
Dat lukte wonderwel! Mijn benen voelden gewoon zo goed en sterk aan, ze bleven maar doorgaan. En tja, het enige wat je dan kunt doen is meerennen he ;-) Conditioneel had ik het op een gegeven moment best een beetje zwaar, maar mijn mantra werd dat als mijn benen zo goed voelden, ik niet moest zeuren en gewoon door moest gaan. In de laatste kilometer kon ik er nog een eindsprint uitpersen en uiteindelijk ben ik in 1.08.15 over de finish gaan. Yes! PR! Mijn vorige PR stamde uit 2015, toen deed ik er 1.09.19 over. Met een verbetering van dik een minuut ben ik dus hartstikke tevreden!
Finish vreugde met Petra, Gaby en Andrea
Na afloop nog een aantal mede IG’ers gezien en even gekletst. Petra en ik hebben vervolgens nog een drankje op het strand in de zon gedaan en zo was dat een mooie afsluiting van de dag. Aanstaande zondag mag ik alweer met een evenement meedoen, namelijk de Rokjesdagloop in Amsterdam. Aangezien dit een week voor Rotterdam is, ga ik hier wel echt rustig lopen en niet proberen een PR neer te zetten. Het moet gewoon gezellig worden en volgens mij gaat dat wel lukken!
Tot volgend jaar!
Another mile to run... 