Twee weken geleden heb ik een weekje rust gehouden. Nou ja, rust, het was al met al een hele actieve week! Maar niet op de hardloopschoenen, die zijn bijna niet aan geweest. De week bestond namelijk vooral uit skiën, af en toe apres skiën, eten, slapen en dat weer opnieuw, zes dagen lang. Helemaal niet vervelend hoor, maar hoe is dat nu om een week looprust te hebben zo midden in een marathonschema?
De marathon van Rotterdam stond al gepland op het moment dat ik mijn wintersportvakantie boekte. In eerste instantie dacht ik heel even, hmm, hoe moet dat met mijn trainingen? Ik kan m’n hardloopschoenen wel mee nemen, maar die duurloop van 24 kilometer kan ik natuurlijk niet maken. Hoe handig is het om weg te gaan? Die gedachten verwierp ik echter al heel snel, want het hardlopen moet er niet voor zorgen dat ik andere dingen niet meer ga doen! En zeker geen wintersportvakantie ervoor opgeven, want ik ben gek op skiën.
Dus besloot ik me er niet te druk om te maken. Ik denk namelijk dat als je net zoals ik een recreatieve loper bent, er helemaal niets mis mee is om eens een weekje geen trainingen te doen. Daar word je heus niet in ene slechter van. Zeker niet omdat ik nu op hoogte toch heel wat sportieve activiteit heb verricht.
In de weekenden die in de vakantie vielen, moest ik een duurloop van 24 km en van 12 km maken. Ik besloot om de zondag nadat ik terug kwam de 24 km duurloop te doen en die van 12 te skippen. Omdat de Groet uit Schoorl Run best heftig was geweest, was ik toch wel zenuwachtig. Zou het nu wel beter gaan? Als bonus begon ik ook verkouden te worden, wat allemaal niet echt mee werkte. Samen met Monique begon ik aan de tocht met veel wind. De eerste 12 km liepen we richting Wijk aan Zee en hadden we vol wind tegen. Dat was zwaar!! Ik had gehoopt dat een weekje rust me goed zou doen en het me makkelijker af zou gaan, maar helaas… Ik moest er hard voor werken. Uiteindelijk is het een ronde van 23 km geworden, omdat het toen echt klaar was voor mij.
Achteraf gezien was het niet heel handig om gelijk weer zo vol erin te gaan en zo’n lange duurloop te doen. Ik wilde het heel graag, omdat ik bang was dat ik anders uit het ritme zou raken, maar ik denk dat ik het beter anders had kunnen aanpakken. Ik had beter wat rustiger kunnen opbouwen om die week erna weer een lange duurloop te doen. Dat ik vlak voor de vakantie ook nog een klein weekje ziek ben geweest, speelt ook mee, daardoor was de rust iets langer dan gepland. Nu ik dit zo opschrijf, lijkt het zo logisch om niet gelijk hard van stapel te lopen, maar ja, als je bezig bent wil je soms nou eenmaal iets heel graag ;-)
Een weekje hardlooprust kan dus helemaal geen kwaad als je de sport op recreatief niveau beoefent, maar houd wel rekening met het opbouwen na zo’n week. Zeker als er, zoals bij mij, meerdere factoren een rol spelen. Ik heb nu m’n schema wel weer opgepakt, maar merk dat het me minder makkelijk af gaat dan een paar weken geleden. Niet qua afstand, maar wel qua tempo. Wellicht moet ik daar dus wat concessies in doen tijdens de marathon, maar het belangrijkste is dat ik lekker loop en er plezier in heb!
Another mile to run... 