Another mile to run…

Gisteren was het weer zover, het jaarlijkse hardloopfeestje! De Dam tot Dam is altijd erg gezellig en dit jaar mocht ik hem voor de derde keer op rij lopen. Hier volgt het verslag!

Zondagochtend ging al op tijd de wekker. Zodoende had ik rustig de tijd om te ontbijten en me om te kleden. Tegen negen uur namen we de trein zodat we ruim op tijd op Centraal Station waren. Vorig jaar was het namelijk nogal wat vliegwerk om op tijd in het startvak te geraken, omdat er toen best wel een lange rij bij de wc stond ;-) Dus dat zou ons dit jaar niet gebeuren! Op het station waren al veel meer lopers die net als wij lekker vroeg mochten starten. Ook een aantal IG’ers, wat wel weer even gezellig was! De meesten startten echter een kwartiertje later, dus op een gegeven moment was het voor ons tijd om de tassen af te geven en naar de start te lopen. Uiteraard moest ik daar toch nog een keertje plassen wat ervoor zorgde dat we wel op tijd in het startvak stonden, maar absoluut niet vooraan. Ik denk dat we als één van de laatsten van onze startgroep van 10.45 uur over de mat gingen ;-)

   

Naar het startvak en klaar voor de start!

De IJtunnel volgde al vrij snel na de start. Ook nu stond er weer een band met grote trommels, wat in de tunnel een geweldig effect geeft. Het was wel warm zeg! Geen zuchtje wind natuurlijk, dus ik was blij dat op een gegeven moment het einde in zicht was. Op dat moment heb je er ook al zo’n twee kilometer opzitten, dat gaat dan heel snel. Mijn tactiek was om een gemiddelde pace van 6.20 min/km aan te houden (zie mijn vorige post). De eerste paar kilometers ging ik een stuk sneller. Vorig jaar had ik dat ook en toen was ik op een gegeven moment echt kapot, dus het leek me verstandig om iets gas terug te nemen. Ik kwam bij het punt waar ik vorig jaar al dacht, pff… wat zwaar. In mijn beleving was dat pas na 8 a 10 km, maar dat bleek dus al na 4 km te zijn… :-P Gelukkig ging ik nu een stuk lekkerder.

Het was best warm weer, dus bij iedere water post heb ik een bekertje water gepakt. Bij de post met fruit ook nog een sinaasappeltje en ik had een paar gelsnoepjes van Powerbar mee voor onderweg. Daarmee kwam ik de race wel door. Na ongeveer 6 km haalde Kenneth me in. Hij was in hetzelfde startvak gestart, maar liep dus iets achter me. We liepen een klein stukje samen op, maar daarna moest ik hem toch echt laten gaan. Ik liep lekker alleen verder en verveelde me eigenlijk geen moment. Overal stond publiek! Super leuk om te zien hoe mensen langs het parcours hadden uitgepakt met versieringen en muziek. Dat geeft zoveel motivatie om door te gaan!

Na 10 km kwam ik aan bij de provinciale weg, het wat saaiere stuk. Maar ook hier was het druk met publiek. In mijn beleving kwam er vorig jaar geen eind aan dat stuk, maar nu was het zo voorbij. De teller stond inmiddels op 12 km, dat ging lekker! Vervolgens moest je een stuk over de dijk lopen. Het zonnetje was al flink warm en hier kreeg ik het wat zwaarder. Er was geen schaduw te bekennen en m’n tempo liep hier ook wat terug. Op een gegeven moment kwamen Marleen en Louis langs, die er flink het tempo in hadden zitten. Zo knap! Ook zij hadden het warm, ik was dus gelukkig niet de enige ;-)

Na 14 km gingen we het centrum van Zaandam binnen. Vanaf daar is het altijd feest. Vorig jaar kreeg ik weinig van dit stuk van de route mee, maar nu had ik gelukkig nog energie over om te genieten van het publiek en om me heen te kijken. Ik liep zelf met muziek, maar deze muziek werd overstemd door alle bandjes en geluidsboxen langs de kant. Leuk! Ik wist dat op de Dam vrienden stonden dus vanaf 15 km was ik al naar ze aan het uitkijken. M’n vriend bleek al lang en breed gefinisht te zijn en hij stond ook langs de kant. Die aanmoedigen gaven me een boost om de laatste 500 meter nog even aan te zetten en met een sprintje de finishlijn over te gaan!

Uiteindelijk ben ik in 1.38.25 gefinisht. Geen toptijd, want vorig jaar was ik ruim 6 minuten sneller, maar ik ben wel tevreden! Ik heb heerlijk zonder pijn gelopen en genoten. Het allerbelangrijkste toch? M’n gemiddelde pace bleek 6.02 min/km te zijn, een stuk sneller dan ik had gepland en in mijn trainingen heb gelopen. Dat geeft wel weer wat vertrouwen voor de toekomst. Ik was wel kapot hoor, maar ik heb dan ook veel in hartslagzone 5 gelopen ;-) Hopelijk komt die conditie snel weer!

   

Yeah, de finish gehaald!!

De race zelf ging ontzettend snel voorbij. Voor ik het wist stond ik alweer in Zaandam. Soms heb je van die dagen dat 5 km een een hele marathon lijkt, maar gelukkig had ik vandaag niet zo’n dag. Na afloop was het ook erg gezellig, het was een heerlijk feestje. Dus… tot volgend jaar maar weer Dam tot Damloop! :-D

   

Proost op een geslaagde dag!