Als het buiten 27 graden is, de zon volop schijnt en er geen wolkje aan de lucht te bekennen is, dan is het tijd voor… strand, ehhhh, hardlopen! Afgelopen zondag was het snikheet, maar dat weerhield mij er niet van om een rit naar Hoogvliet te maken om daar deel te nemen aan de 10 km tijdens de Halve van Hoogvliet. Zoals de naam van het evenement al doet vermoeden kon je ook een halve marathon lopen en een 5 km. Samen met Nathalie en Celeste heb ik een hele gezellige dag gehad!
De start was om 11.00 uur, dus ik zat al op tijd in de auto richting Hoogvliet. Gelukkig was het lekker rustig op de weg, dus ik kwam goed op tijd aan. Nathalie had al onze startnummers opgehaald, dus daar hoefde ik me ook niet druk om te maken. Celeste en ik deden mee aan de 10 km en Nathalie aan de 5 km. Eigenlijk zou Petra ook nog mee doen, maar helaas gooide flinke kiespijn voor haar roet in het eten.
Het uur voordat het startschot zou klinken vloog om met bijkletsen, alvast wat fotomomentjes, nog wat eten en drinken en kort inlopen. Toen ik me opgaf voor deze wedstrijd, was het plan om hier voor een PR te gaan. Gezien de omstandigheden liet ik dat idee echter maar varen. Voor mezelf zou ik blij zijn als ik binnen een uur zou finishen.
Om iets over 11 werden we ‘losgelaten’ en mochten we aan de bak. Ik had het parcours van te voren niet heel goed bekeken, wel wist ik dat het een vrij recht toe recht aan parcours was. Best lekker dus. De halve marathon en de 10 km startten op hetzelfde punt, na ongeveer 5/6 km mochten we splitsen. Het was niet super druk (door het weer?), daardoor had je prima loopruimte. Er stonden bordjes met de km aanduiding wat ook prettig was.
Na ongeveer 4 km had ik de eerste drinkpost wel verwacht (geen idee hoe ik daar bij kwam, het leek me denk ik gewoon een logisch punt), maar die was er dus niet. Ondertussen had ik al behoorlijk dorst gekregen. Ik liep wel lekker het beoogde tempo, zo rond de 5.45 min/km gemiddeld, maar ik kon dus wel wat water gebruiken. Toen we het bordje met 5 km passeerden had ik nog steeds geen drankpost gezien en ik wilde al bijna gaan rondvragen wanneer ik die kon verwachten, maar gelukkig zag ik niet veel later dat de drankpost over 100 meter zou staan. Ik besloot bij de post echt even te gaan wandelen om op die manier twee bekertjes water rustig te kunnen drinken zonder water te verspillen. Er werden ook sponzen uitgedeeld, zo fijn!
Foto 2: Evert Buitendijk fotografie
Na 200/300 meter pakte ik het hardlopen weer op en was het een fijn idee dat ik al over de helft was. Het ging nog steeds wel lekker, alleen had ik op dat moment niet echt een idee wat mijn snelheid was. We liepen een groot stuk onder de bomen (yes, schaduw!), maar daardoor had mijn gps niet echt goed verbinding. Naja, het maakte ook niet heel veel uit, het enige wat ik hoefde te doen was zo goed mogelijk door gaan.
Tot mijn verrassing stond er na 8 km nog een waterpost, beter! Ook hier besloot ik weer twee bekertjes aan te nemen en even rustig te wandelen. De spons bracht de nodige verkoeling om de laatste 2 km in te kunnen gaan. Op een km voor de finish moesten we een dijkje op. Het liep daar flink omhoog en ook al was de afstand maar kort, daar ging ik even stuk. Maar, ik bleef kleine stapjes zetten, herpakte m’n ademhaling en kon zonder te onderbreken verder gaan.
De laatste twee kilometers zag ik dat ik weer mooi op een gemiddelde snelheid van 5.45 min/km liep en toen zag ik ook dat ik, ondanks de wandelpauzes tijdens het drinken, binnen het uur kon eindigen! Celeste en Nathalie waren ondertussen allang binnen ;-) Ze hadden beiden zo goed gelopen dat Nathalie tweede was geworden en Celeste als eerste binnen was gekomen! Uiteraard hebben we met z’n allen op de prijsuitreiking gewacht en daarna was het tijd om weer naar huis te gaan.
Hoogvliet was verrassend gezellig. Er was voldoende parkeergelegenheid, alles stond goed aangegeven, de sponzen waren heel fijn en het was gezellig, mar niet super massaal. Deze wedstrijd maakt deel uit van het Stratenloopcircuit, wat betekent dat de komende tijd meer loopjes in de omgeving van Rotterdam georganiseerd worden. Wie weet rijd ik komende tijd dus nog een keer die kant op!
Another mile to run... 